| → સંહાર : નાશ | → ધનંજય : અર્જુન |
|---|---|
| → શોણિત : લોહી | → હલાહલ : ભયંકર ઝેર |
| → દશે દિશા : દિશાઓ-ખૂણાઓ અને જમીન તથા આસમાન તરફ | → પ્રજળવું : સળગવું |
| → ચિત્રસેન : સૈનિક | → દ્વૈતવન : એક પૌરાણિક જંગલ |
| → મહાત કરવું : હરાવવું | → સૂતપુત્ર : સારથિનો પુત્ર, અહીં કર્ણ |
| → કલેવર : શરીર, ખોળિયું | → દારુણ : નિર્દય, કઠોર, ભયાનક |
| → મહાકાલ : મહાદેવ | → આક્રંદ : રુદન, વિલાપ |
| → જટાસુર : જટા ધરાવતા અસુર રાજા | → કીચક : વિરાટ રાજાનો સાળો |
| → સમરાંગણ : યુદ્ધભૂમિ | → વૃથા : નકામું |
| → ગાંડીવ : અર્જુનનું ધનુષ્ય | → પથ : રસ્તો, માર્ગ |
| → નિષ્કંટક : કાંટા વિનાનું | → વડવાનલ : સમુદ્રમાં લાગતો અગ્નિ |
| → શોકાવેશે : શોકના આવેશમાં | → ભીતિ : ડર, બીક |
| → જવલિત : બળતી, સળગતી | → સંભ્રમે : ગભરાટથી, વ્યાકુળતાથી |
| → વજ્રપાત : વજ્ર- ઇન્દ્રનું શસ્ત્ર પડયું હોય એવો આઘાત | → સંકષ્ટ : મહામુશ્કેલીથી |
| → ગ્રહી : પકડી | → સન્મુખી થવા : મળવા |
| → કૃતાપરાધ-શો : અપરાધ કર્યો હોય તેવો, ગુનેગાર જેવો | → દીનમુખે : ગરીબડા મોઢે |
| → સંમતિ યાચવા : રજા લેવા | → અનુજ્ઞા : આજ્ઞા, રજા |
| → રોમદ્વારે : રૂંવાડે રૂંવાડે | → રક્ત વારિત્વ પામતું : લોહી ફિક્કું પડી જતું હતું. (લોહીનું પાણી થઈ જતું હતું) |
| → વિલોકી : જોઈ | → આર્તનાદ : દુઃખનો પોકાર |
| → આપદ્ભાર : દુઃખનો ભાર | → તૂટતા આભને...ઉરે (ઊર્મિલાની) : અતિ મુશ્કેલભરી પરિસ્થિતિને સહી લેવાની શક્તિ-અડગ શક્તિ-ધૈર્યનું સૂચન |
| → વપુ : શરીર | → વિપદ્વજપ્રહાર : વિપત્તિરૂપ વજનો પ્રહાર |
| → અનુજ : નાનો ભાઈ | → દયિત : પ્રિય, પ્રીતમ (દયિતા- પત્ની) |
| → વિપ્રયોગ : વિયોગ | → યુક્ત યોગ |
| → ધૃતિ : ધીરજ | → સુરાત્મજા : સુર (દેવ)ની આત્મજા-પુત્રી, દેવીપુત્રી |
| → આશ્વાસો : આશ્વાસનયુક્ત શબ્દો | → મૂર્છિતા ભૂતલે પડી : મૂર્છિત થઈને ધરતી ઉપર ફસડાઈ પડી. |
| → સૌજન્ય : ભલાઈ, સુજનતા | → હજૂર : દરબારી કે મુસલમાની વિવેકમાં વપરાતો ઉદ્ગાર, હાજરી, તહેનાત |
| → રિપુ : દુશ્મન | → બંદરી હક : બંદર પરનો હક |
| → પાટવીકુંવર : સૌથી મોટો પુત્ર, ગાદીવારસ | → નિઃસ્પૃહતા : સ્પર્શે નહીં તેવું |
| → મારા (મારો): કોઈને મારી નાખવા મોકલેલો માણસ | → અનૃણી : અઋણી |
| → અનિરુદ્ધ : રોકેલું | → હયાતી : હાજરી, અસ્તિત્વ |
| → ઍડ્મિનિસ્ટ્રેટર : સંચાલક, વહીવટકર્તા | → પરહિતપરાયણતા: બીજાના હિતાર્થે કાર્ય કરવું |
| → દંડદાતા : સજા આપનારો | → ડાંફ : મોટું પગલું |
| → સાપેક્ષ : અપેક્ષાવાળું | → બ્રહ્મચર્ય : ઇન્દ્રિયનિગ્રહ |
| → મહાંણ : સ્મશાન | → દંડૂકા ટૂંકી લાકડી |
| → ઘૂમટો : લાજ કાઢવી | → વિમાસવું : વિચારવું |
| → દિશાશૂન્ય : ધ્યેયહીન, સૂઝબૂઝ વિનાનું | → કેફ : નશો |
| → તાસીર : પ્રકૃતિ, સ્વભાવ | → ગતાગમ : સમજ |
| → ખેવના : ઇચ્છા, આશા | → મજૂસ : પેટી, પટારો |
| → ચાટ : કૂતરાને ખાવા નાખવાનું સાધન | → જુવાળ : ભરતી, પ્રવાહ |
| → પરસાળ : ઓસરી | → કૌતક : કૌતુક, નવાઈ |
| → અછો વાનાં કરવાં : અતિશય લાડ કરવા | → નૈન : નયન, આંખ |
| → કુંકુમ : કંકુ | → અણમૂલ : અમૂલ્ય |
| → સમીપ : નજીક, પાસે | → માંગલ્ય : શુભ, કલ્યાણ |
| → સુહાગી : સુભાગી, સુખી | → રેતની શીશી : ઘડિયાળની શોધ પહેલાં વપરાતું સમય માપવાનું સાધન, રેતઘડિયાળ |
| → કુટિર : ઝૂંપડી | → બરાક: બરૅક, સિપાઈઓને રહેવાની ઓરડીઓની લાંબી હાર |
| → આલેખેલું : ચીતરેલું | → નમણાઈ : લાવણ્ય, રૂપાળાપણું |
| → એસેન્ટ : સ્વરભાર | → નર્સરી : (અહીં) બાલવાડી |
| → મૉન્ટેસોરી : બાળકેળવણીની નૂતન પદ્ધતિના આદ્યપ્રણેતા માદામ મૉન્ટેસોરી | → ડેસ્ટિટયૂટ હોમ નિરાધાર બાળકો માટેનો આશ્રમ |
| → કિલોલે કૂજે : કલ્લોલથી ગાય, આનંદથી ગાય (અહીં) હિંસક આનંદથી દેકારો કરે | → વહી રહ્યો'તો પસાર થઈ રહ્યો હતો |
| → ઉચાટ: ચિંતા | → દૂઝે : ઝમે, ટપકે |
| → અલોપ : અદૃશ્ય થયા (અહીં) ચાલ્યા ગયા. | → |
« Previous Next »

0 Comments