અખિલ – આખું, સમસ્ત | જૂજવે રૂપે – જુદાંજુદાં સ્વરૂપે |
---|---|
અનંત – જેનો અંત નથી એવું | ભૂધરા – ભૂમિને ધારણ કરનાર |
શ્રુતિ – શ્રવણ દ્વારા પ્રાપ્ત કરેલું (અહીં) વેદ | સ્મૃતિ –(અહીં) વેદ પછીના ધર્મશાસ્ત્રો |
કુંડળ – કાનમાં પહેરવાનું એક ઘરેણું | પટંતર – અંતરપટ, પડદો |
પટ – નદીની પહોળાઈ, વિસ્તાર | વગડો – વેરાન પ્રદેશ |
સાંઠી – કપાસ કે એરંડાની પાતળી સૂકી સોટી | કૂબો – ઘૂમ્મટવાળું ઘાસનું ઝૂંપડું |
ખાબકી – ઊંચેથી પડી તે, કૂદી પડવું, ધસી ગઈ | વાયરો – પવન, વાયુ |
ડિલ – શરીર | ટોયામણ – છોડને પાણી સિંચવું તે |
કડિયું/ચોરણી – શરીર પરનાં ગ્રામવિસ્તારમાં પહેરાતાં વસ્ત્રો | થેપાડું – સારી જાતનું ધોતિયું |
મન:ચક્ષુ – આંતરદ્રષ્ટિ | ગજ – ચોવીસ તસુનું માપ, લંબાઈ |
લૂગડું – વસ્ત્ર | ખતરીસો – ખાતરપાડુનું એક હથિયાર, ખાતરિયું |
પસાયતો – ગામનો ચોકિયાત, રક્ષક | ગુનો – અપરાધ |
પૂંઠ – પીઠ | ઢોરમાર – પશુને પડે તેવો સખત માર |
કોશ – લોખંડનું જમીન ખોદવાનું ઓજાર | ગાંસડી – મોટી ગાંસડી, પોટલો, ભરો |
હાટ- દુકાન, બજાર | દફન - મૃતદેહને જમીનમાં ખાડો ખોદીને દાટવો તે |
અવસ્ત્ર – વસ્ત્ર વિનાનું | કબર - મૃતદેહને જમીનમાં ખાડો ખોદીને તેના પર કરેલું ચણતર |
ઇસ્કોતરો – જૂની લાકડાની પેટી | ઘોર – બિહામણું |
ખાંપણ – મૃતદેહ પર વીંટાળવામાં આવતું વસ્ત્ર | ચળિતર – ભૂત પ્રેત ના વર્તન જેવું ,અજુગતું ચમત્કાર ભરેલું |
મૂઠ – મુઠી | હામ –હિમંત |
વાંજિયા –સંતતિ ન હોય તેવા | ગણ –ગુણ ઉપકાર |
બાયડી -સ્ત્રી | લીરો – વસ્ત્રનો ટુકડો |
બચળા –બચ્ચાં | હિજરાવું – જૂરવું , બળ્યા કરવું |
« Previous Next »
0 Comments