ઘરમાં ઉદાસ મૌનનાં ટોળા હળી ગયાં
વૃક્ષ માફક ડાળ ફેલાવી જુઓ
પોકળ અવાજ શબ્દનો પામી ગયો તને.
ધણ તેજ તિમિરનું છૂટ્યું છે દરવાજો ખોલ!
તેં ય દીવાનાને દર્પણ દઈ દીધું છે.
હું પાનખરના નામથી થરથર્યા કરું.
ક્યાંક તારી યાદની મોસમ રડી છે!
ક્યારેક સૂની યાદના દીવા બળી ગયા.
શક્યતાનાં દ્વાર ખખડાવી જુઓ.
મારા ઘર સામે સરોવર નીકળ્યું!
ઇચ્છાઓ જળની જેમ ઉલેચી શકાય છે!
દૃશ્યોનો ભેદ એ પછી દરિયે ડૂબી ગયો.
તોય કારણનાં હરણ તરસે મર્યાં છે.
0 Comments